چرا مداخله بهنگام بسیار مهم است؟

مداخلات بهنگام می‌تواند تفاوت بزرگی برای کودکان دارای اوتیسم ایجاد کند. تحقیقات نشان می‌دهد که بهترین نتایج رفتاردرمانی بیشتر در کودکانی اتفاق می‌افتد که از حدود سه سالگی شروع می‌شوند. پرداختن به چالش‌ها در مراحل اولیه رشد می‌تواند به کودکان کمک کند مهارت‌هایی را که برای گذر از مدرسه، روابط و زندگی روزمره به آن نیاز دارند، به دست آورند. تشخیص زودهنگام و مداخله بهنگام به والدین کمک می کند که استرس آنها کاهش پیدا کند و رابطه آنها با فرزندشان تقویت شود.

هدف از درمان‌های رشدی، بهبود مهارت‌های خاص مانند زبان یا مهارت‌های فیزیکی است. برنامه درمانی اغلب شامل بیش از یکی از درمان‌های زیر است:

هدف کاردرمانی کمک به کودک دارای اوتیسم برای انجام مهارت‌های روزمره زندگی است. کاردرمانی به بهبود مهارت های عملی مانند لباس پوشیدن مستقل، غذا خوردن، نظافت یا استفاده از حمام کمک می‌کند و یا ممکن است بر تسلط بر مهارت‌های حرکتی ظریف مانند نوشتن، رنگ آمیزی و برش با قیچی متمرکز باشد.

جلسات فیزیوتراپی شامل فعالیت‌ها و تمرین‌هایی است که مهارت‌های حرکتی را تقویت می‌کند و قدرت، وضعیت بدن و تعادل را بهبود می‌بخشد. انجام این تمارین به کودک کمک کند تا راحت تر با بچه‌های دیگر بازی کند.

از بازی برای توسعه روابط و ایجاد مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی با ایجاد علایق خود کودک استفاده می‌شود.

این مداخله شامل فعالیت‌هایی است که انگیزه، علاقه و توانایی مشارکت در تعاملات اجتماعی را افزایش می‌دهد.

مداخله یکپارچگی حسی به کودکان کمک می‌کند از واکنش‌های بیش از حد به صداها، بینایی و سایر محرک‌ها (که به آن اضافه بار حسی گفته می‌شود) اجتناب کنند.

این مداخله به کودکان می‌آموزد که چگونه با به اشتراک گذاشتن، همکاری، نوبت گرفتن، پرسیدن و پاسخ دادن به سؤالات و استفاده از سایر مهارت‌های اجتماعی ضروری، تعامل مناسب داشته باشند. این معمولا در یک محیط گروهی انجام می‌شود.

اگر کودک شما کلام نداشته باشد، ممکن است بر روی دستیابی به مهارت‌های ارتباطی اولیه تمرکز کند. اما اگر کلام داشته باشند، ممکن است بیشتر بر روی عمل شناسی گفتاری (یا توانایی استفاده از زبان در یک محیط اجتماعی) تمرکز شود.